چگونه تنبلی را کنار بگذاریم؟۱
اگر گاهی دوست دارید یک روز را به استراحت و دوری از کارها، یا به قول خودمان تنبلی، بگذرانید طبیعی است اما اگر این اتفاق در روزهای پشت سر هم پیش میآید احتمالا باید نگران باشید. بعضی از دلایل تنبلی میتواند عدم علاقه به شغل، انبوه کارهای انجام نشده و حتی مشکلات پزشکی باشد. این مشکلات در انجام کارها اختلال ایجاد کرده و ما را به صورت ناخودآگاه به سمت تنبلی هدایت میکند. این اتفاق برای دانشآموزان و دانشجویان هم پیش میآید و طبیعی است. مخصوصا این روزها که درگیر همهگیری کرونا هستیم و تقریبا تمام وقتمان را در خانه میگذرانیم.
چطور بر تنبلی غلبه کنیم؟
اگر به دنبال یک جواب ساده برای این سوال میگردید باید بدانید که به هیچ جوابی نخواهید رسید. تنبلی در هر فرد به شکلی و به دلیلی ایجاد میشود، بعضیها بیشتر از دیگران مستعد تنبلی هستند و بعضی دیگر آنقدر به افزایش بهرهوری توجه میکنند که انجام کار برایشان دشوار شده و نمیتوانند آن را به پایان برسانند. اما به هر دلیلی که تنبل هستید یا فرزندتان تنبلی میکند، راهکارهای زیر میتواند به از بین بردن آن کمک کند.
1. اهداف واقعی در نظر بگیرید
تعیین اهداف غیرواقعی و انجام کار بیش از حد توان میتواند منجر به فرسودگی شود. این یک تشخیص بالینی دقیق نیست اما یکی از علائم فرسودگی شغلی و تحصیلی تشخیص داده شده توسط پزشکان متخصص به شمار میآید. فرسودگی شغلی یا تحصیلی میتواند باعث ایجاد احساس خستگی و همچنین از دست دادن علاقه، انگزه و اشتیاق برای انجام کارها باشد. با تعیین اهداف کوچکتر و دستیافتنی میتوانید بدون تحمل فشار، نیروی لازم برای پیشرفت را داشته باشید.
2. کمالگرا نباشید
متاسفانه کمالگرایی مثل یک بیماری همهگیر در حال شیوع در بین مردم است و هر روز افراد جدیدی را میبینیم که درگیر این عارضه شدهاند. کمالگرایی و توقع بینقص بودن آسیبهای روانی جدی با خود به همراه دارد. مطالعهای در سال 2017 بر روی دانشآموزان کالجی که در سالهای 1989 تا 2016 در آن به تحصیل مشغول بودند انجام شد. این مطالعه نشان داد که در طول این سالها کمالگرایی به صورت چشمگیری افزایش پیدا کرده است.
محققان معتقدند به دلیل رقابتیتر شدن جامعهی امروز انتظارات افراد از خودشان و همچنین انتظارات والدین از کودکان غیرواقعیتر شده است. همچنین والدین مضطربتر و کنترل کنندهتر از قبل شدهاند و همین موضوع هم در کمالگرایی جوانان تاثیر دارد.
افراد کمالگرا از خود و دیگران بیش از حد معمول انتقاد میکنند و بیشتر از دیگران درگیر افسردگی و اضطراب میشوند. همچنین در تحقیقاتی مشخص شده است که انتظار کمال از خود مربوط به مسالهی مقابلهی اجتنابی است، به این صورت که فرد با خود این تصور را میکند که با کاملتر شدن احتمال برخورد با عوامل استرسزا را کم میکند.
3. گفتوگوی درونی مثبت را با گفتوگوی درونی منفی جایگزین کنید
همهی ما ساعتهایی از روز را مشغول گفتوگو با خودمان هستیم. گفتوگوی منفی با خود میتواند تلاشهای شما را برای انجام کارها از بین ببرد. حتی همین که به خودتان میگویید فرد تنبلی هستید، یک خودگویی منفی است.
با تمرین گفتوگوی مثبت با خود میتوانید صدای درونی منفی و سرزنشگر خود را خاموش کنید. مثلا به جای اینکه بگویید «هرگز نمیتوانم این کار را بکنم»، بگویید «من تمام تلاشم را میکنم تا این اتفاق پیش بیاید.»
4. برنامهی عملیاتی ایجاد کنید
برنامهریزی برای روش انجام کارها میتواند راه رسیدن به آنها را آسانتر کند. در برنامهی خود مدت زمان مورد نیاز، میزان تلاش لازم و عوامل دیگری را که برای رسیدن به یک هدف نیاز دارید را بنویسید. فراموش نکنید که برای این کار باید واقعبین باشید. تدوین یک برنامهی کامل میتواند اعتماد به نفس را در شما افزایش دهد. همچنین این اطمینان را در شما ایجاد میکند که اگر در طول مسیر با مانعی مواجه شوید میتوانید به راحتی از آن عبور کنید.
5. از نقاط قوت خود استفاده کنید
در زمان تعیین اهداف یا آماده شدن برای رسیدن به آنها لیستی از نقاط قوت خود تهیه کنید. سعی کنید هر کدام را در جنبههای مختلف زندگی به کار بگیرید تا به شما در انجام کارها کمک کند. تحقیقات ثابت کرده است که تمرکز بر نقاط قوت میتواند بهرهوری، احساسات مثبت و مشارکت در کار را افزایش دهد.
6. دستاوردهای خود را در طول مسیر ببینید
وقتی کار خوبی میکنید خودتان را تشویق کنید یا حتی یک جایزه به خودتان بدهید تا انگیزهتان برای ادامهی کار افزایش پیدا کند. تمام دستآوردهای خود را در طول مسیری که برای رسیدن به هدف طی میکنید بنویسید. فرقی ندارد که هدف شما کاری باشد، تحصیلی یا شخصی، این کار را برای همهی اهداف انجام دهید. این یک روش عالی برای افزایش اعتماد به نفس، مثبت اندیشی و ایجاد انگیزه برای ادامهی مسیر است.
7. کمک بخواهید
8. عوامل حواسپرتی را حذف کنید
همهی ما عوامل حواسپرتی محبوبی داریم که وقتی در حال استراحت هستیم به آنها میپردازیم. وقت گذرانی در شبکههای اجتماعی، بازیهای موبایلی و کامپیوتری و وقتگذرانی با حیوان خانگی از این دسته عوامل هستند. لازم است که وقتی در ساعتهای استراحت نیستید عوامل حواسپرتی را حذف کنید تا ناخودآگاه به سراغشان نروید. پس بهتر است برای انجام کارها در مکانی آرام مثل یک اتاق خالی استفاده کنید. همچنین از برنامههایی که دسترسی به سایتها یا شبکههای اجتماعی را در ساعاتی از روز مسدود میکنند هم میتواند به شما کمک کند.